دانشکده علوم ارتباطات، ابتدا با نام مدرسه عالی مطبوعات و روابط عمومی با چهار رشته روزنامه نگاری، روابط عمومی، مدیریت تبلیغات و بازاریابی و مترجمی در سال ۱۳۴۵ فعالیت خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۵۰ به دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی تغییر نام یافت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی این مرکز زیر عنوانِ دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی در مجمع دانشگاهی ادبیات و علوم انسانی ادغام شد و در سال ۱۳۶۰ به دنبال جدا شدن رشته علوم سیاسی از این مجتمع به دانشکده علوم اجتماعی تغییر نام داد.
گروه آموزشی ارتباطات اجتماعی با توجه به پیشنیه فعالیت آکادمیک خود و با توجه به حضور استادان صاحب نامی چون دکتر کاظم معتمد نژاد ( پدر علوم ارتباطات ایران) و دیگر چهره های شاخص آموزش روزنامه نگاری و ارتباطات کشور همواره به عنوان یکی از کانون های اصلی آموزش این رشته در سطح دانشگاه های ایران مطرح بوده است که در ذیل دانشکده علوم اجتماعی به جامعه علمی کشور خدمات ارائه می نمود. از این رو، با توجه به تحولات ارتباطی و اطلاعاتی گستره در سطح بین المللی و نیاز و ضرورت بهره مندی از متخصصان و صاحبنظران برای فعالیت در این عرصه، مقدمات شکل گیری و راه اندازی دانشکده ای مستقل با نام دانشکده ارتباطات در نیمه دوم سال ۱۳۸۳ شکل گرفت که متاسفانه با تغییر مدیریت در دانشگاه این اقدام بی ثمر ماند.
در سال ۱۳۹۲ با توجه به استقرار مدیریت جدید در دانشگاه و تغییر رویکرد نسبت به ضرورت استقلال و نیز توسعه رشته ها و زمینه های مربوط به حوزه ارتباطات اجتماعی، روزنامه نگاری و روابط عمومی، بار دیگر تاسیس دانشکده ای مستقل با نام علوم ارتباطات در دستور کار دانشگاه قرار گرفت و با توجه به اهمیت، از سوی دکتر حسین سلیمی رئیس دانشگاه، دکتر محمد مهدی فرقانی به سمت مسئول پیگیری و راه اندازی دانشکده ارتباطات منصوب شد که با لطف الهی و با تلاش های مجدانه ایشان و دیگر مسئولان دانشگاه این دانشکده در تیرماه سال ۹۴ رسما با تفویض مدیریت از سوی رئیس دانشگاه به دکتر فرقانی فعالیت مستقل خود را آغاز کرد و بدین ترتیب، نخستین دانشکده علوم ارتباطات کشور در دانشگاه علامه طباطبایی شکل گرفت.
در حال حاضر این دانشکده با ۲۱ عضو هیئت علمی تمام وقت به امر آموزش بیش از نزدیک به یک هزار دانشجو در سه گروه آموزشی و هفت رشته تحصیلی در مقاطع مختلف تحصیلی اهتمام دارد.